PRAWIDŁOWA DŁUGOŚĆ KRAWATA

Źródło: sharperliving.co.uk

Znawcy tematu czytając tytuł od razu pomyślą – co za banał. Rzeczywiście, jeśli ktoś interesuje się modą w klasycznym wydaniu, to odpowiednia długość krawata nie stanowi dla niego żadnej tajemnicy. Zdecydowałem się na taki wpis głównie ze względu na liczną rzeszę czytelników, dopiero zaczynających przygodę z męską elegancją.

Obcowanie z krawatem zawsze zaczyna się od nauki wiązania. Co ciekawe, w Polsce najczęściej w pierwszej kolejności poznaje się windsora. Po opanowaniu tej, na pozór trudnej sztuki, warto się zastanowić nad dopasowaniem długości. Oczywiście określają ją żelazne zasady, które dla każdego dżentelmena są pozycją niezbędną i obowiązkową. Szczegółowość wytycznych sprowadza się do około jednego centymetra, więc bardzo łatwo o zbyt krótki, bądź za długi krawat. Zatem przejdźmy do meritum. Idealną długość osiągniemy, gdy koniuszek krawata znajdzie się na wysokości klamry od paska. Dokładniej rzecz ujmując, powinna się zetknąć z górną częścią tej klamry. Niektóre szkoły uznają za prawidłową, długość sięgającą około centymetra poniżej zalecanej linii. Obie wersje są do przyjęcia i nie oznaczają błędu. Jednak osobiście preferuję drugi wariant lub ewentualnie coś pomiędzy. Najważniejsze, aby między krawatem, a paskiem nie tworzyła się luka. Wygląda to fatalnie i groteskowo, niekorzystnie wpływa na wizerunek i od razu rzuca się w oczy. Trudno w to uwierzyć, ale nadal widuję panów, u których ten dodatek kończy się tuż pod mostkiem.

Jeśli koniuszek krawata dotyka klamry paska to długość jest prawidlowa.

Jeśli końcówka obniży się jeszcze o około centymetr, to długość i tak pozostaje poprawna.

Przy okazji przypomnę, że szersza końcówka powinna być zawsze dłuższa od wąskiej. Tak nakazuje dress code. Zdecydowanie jest to najbezpieczniejsza, najbardziej powszechna i klasyczna forma noszenia męskiego atrybutu. Wśród niektórych elegantów można zauważyć odstępstwa od tej reguły. Wąski koniec ostentacyjnie zwisający poniżej szerokiej części to domena entuzjastów włoskiej sprezzatury. Ten efekt wprowadza do ich wyglądu pożądany element nonszalancji i luzu. Na pewno łatwiej go wdrażać osobom z mocno rozwiniętą świadomością swojego stylu. W zależności od otaczającego środowiska, podchodziłbym ostrożnie do takich zabiegów. Dla wielu będzie to po prostu źle zawiązany krawat.

Wąska końcówka zwisająca niżej szerokiej to element sprezzatury. Źródło: thejauntyflaneur.com

Powyższe zasady sprawdzają się przy standardowych spodniach. Sytuacja nieco się zmienia, gdy mamy do czynienia z wysokim stanem. Takie spodnie zazwyczaj nosi się na szelkach, więc klamra paska nie stanowi już punktu odniesienia. W tym przypadku krawat kończący się na górnej linii paska wyglądałby na zbyt krótki. Dlatego trzeba go odpowiednio wydłużyć, aby zachować proporcje. Poniższe zdjęcie doskonale obrazuje poprawną długość krawata, dostosowaną do spodni z wysokim stanem. Szelki są tu lepszym rozwiązaniem, ponieważ pasek krzyżujący się ze zwisającym, jedwabnym dodatkiem tworzy niezbyt atrakcyjny widok.

Idealna długość krawata przy spodniach z wysokim stanem. Źródło: thesartorialjournal.com

W latach 40 XX wieku preferowano taką długość do spodni z wysokim stanem. Według mnie burzy to proporcje i wygląda nieciekawie. Źródło: thelifenostalgic.com

Pozostaje jeszcze kwestia knitów. O ich długości, a nawet więcej, pisałem tutaj. W ramach przypomnienia podejmę temat raz jeszcze. Szczególnie, że w sprawie długości krawatów dzierganych zdania są podzielone. Według niektórych optimum osiągniemy, gdy końcówka znajdzie się kilka centymetrów nad paskiem. Zapewne ma to podkreślić niezobowiązujący, swobodny charakter knita. Być może wpływa na to również proste, a nie spiczaste zakończenie. Podobną długość można zaobserwować w najnowszej ekranizacji Jamesa Bonda – „Spectre”, gdzie główny bohater w scenie na pustyni występuje w wyjątkowo krótkim knicie. Dla reszty znawców właściwszą kombinację stanowi końcówka krawata muskająca górną część klamry od paska, a więc zasada zbliżona do standardowej. Osobiście preferuję właśnie tą formę. Jest bardziej poważna i elegancka. Lepiej się komponuje z koszulą i garniturem.

Taka długość knita jest właściwa, ale raczej do casualowych zestawów.

James Bond w filmie "Spectre" z bardzo krótkim knitem. Źródło: jbsuits.com

Taka długość knitów też jest poprawna i bardziej nadaje się do eleganckich strojów.

Na koniec pozwolę sobie dodać, że długością krawata można nieznacznie manipulować za pomocą wybieranego węzła. Proste, niewielkie węzły, jak np. four in hand, absorbują mniej materiału, aniżeli wiązania rozbudowane i szerokie, jak np. windsor. Jeśli krawat jest nieco za krótki, to czasami wystarczy jedynie zastosować inny węzeł, aby długość była odpowiednia.

Błahy temat, który można by pewnie zamknąć w kilku zdaniach, trochę rozbudowałem. Jednak starałem się go przedstawić w sposób wyczerpujący. Chciałem też pokazać, że istnieją odstępstwa od głównych zasad, które wcale nie są błędami. Znajomość prawidłowej długości krawata u niektórych mężczyzn niestety jeszcze kuleje. Dlatego to zagadnienie warto powtarzać jak mantrę, aż do skutku.