GARNITUR W PRĄŻKI – SYMBOL WŁADZY I PIENIĘDZY

Źródło: articlesofstyle.com

Władza i pieniądze przyświecają garniturom w prążki niemal od początku ich istnienia. Strój natychmiast kojarzy się ze światem biznesu i finansów. Do takiej mentalności przyczyniły się elity społeczne, które utożsamiały go ze swoim uniformem. Mowa tu przede wszystkim o bankierach i maklerach giełdowych, ale chętnie korzystają z niego prawnicy, politycy i inni ludzie sukcesu. Często określany mianem „power suit”, emanuje profesjonalizmem i tworzy mocny wizerunek.

Te zdjęcia świetnie odzwierciedlają siłę i konotacje garnituru w prążki. Źródło: mirror.co.uk

Z całą pewnością prążkowane garnitury mają angielski rodowód. Jednak ich historia już całkiem jasna nie jest. Mogły zostać zainspirowane pasiastymi spodniami od żakietu (ang. morning coat). W XIX wieku taki strój był noszony m.in. przez bankierów, a rodzaj pasków podobno identyfikował ich z danym bankiem. Druga teoria upatruje pierwowzoru w „żeglarskich” garniturach (ang. boating suits) zwanych „dittos”. Jasne, flanelowe stroje w prążki stały się popularne od około 1880 r., ale już w 1861 r. pracownia Henry Poole & Co z Savile Row zrealizowała zamówienie na taki właśnie kostium. Niekoniecznie był tym pierwszym. Ja między tymi tezami postawiłbym wspólny mianownik, ponieważ obie mogły mieć swój udział w wykreowaniu klasycznego garnituru w prążki. Tak, czy inaczej wertykalne wzory znano od stuleci, więc pojawienie się ich na garniturach stanowiło naturalną kolej rzeczy. Moda prędzej, czy później by się o nie upomniała.

Po lewej boating suit z 1890 r., a po prawej mężczyzna w żakiecie. Źródła: vam.ac.uk, findagrave.com

Prawdziwy rozkwit garniturów w prążki przypadał na lata 1920 – 1940. Swoją popularność rozprzestrzeniły z Wysp Brytyjskich na amerykańskie wybrzeża. Tam szybko zostały zaadoptowane przez takie gwiazdy jak Clark Gable, Cary Grant, czy Frank Sinatra. W czasach prohibicji stały się nieoficjalnym uniformem amerykańskich gangsterów z Al’em Capone na czele.

Z góry od lewej: Cary Grant, Clark Gable, Frank Sinatra i Al Capone. Źródła: gentlemans-essentials.com, voxsartoria.com , thefashionisto.com, losviajeros.com

Prążkowany garnitur to nieodłączny element filmów związanych z bezwzględną finansjerą. Jest on silnie zakorzeniony w tym środowisku. Riccardo Villarosa i Giuliano Angeli w książce „The Elegant Man” trafnie porównują poprzecinaną prążkami tkaninę do pionowych linii w księgach rachunkowych. Z kultowych ekranizacji wystarczy wymienić „Wall Street” z 1987 r. z Michaelem Douglasem grającym rekina finansowego – Gordona Gekko oraz dalszą część „Wall Street – Money Never Sleeps” z 2010 r. Wartym obejrzenia jest również „Wilk z Wall Street” z Leonardem di Caprio w roli upadłego brokera Jordana Belforta. Te filmy odzwierciedlają rzeczywisty wizerunek finansistów panujący na nowojorskiej giełdzie. Rzecz jasna prążków tam nie brakuje.

Michael Douglas jako Gordon Gekko w filmie "Wall Street - Money Never Sleep". Źródło: threadscount.blogspot.com

Leonardo di Caprio jako Jordan Belfort w filmie "Wilk z Wall Street". Źródło: mamamia.com.au

Tytułowe garnitury nie są wyłącznie domeną maklerów giełdowych. Bardzo chętnie nosili je projektanci mody pokroju Christiana Diora, Yves’a Saint Laurent, czy Ralpha Laurena. Często też umieszczali je w swoich kolekcjach. Nie można zapominać o brytyjskim premierze Winstonie Churchillu, który z prążkowanego garnituru uczynił element swojego stylu. W podobnym stroju można uświadczyć takie osobistości, jak książe Walii – Karol, były prezydent Ferrari – Luca di Montezemolo, czy biznesmen i gwiazda show – biznesu – Sean Combs, znany jako Puff Diddy. Garnitury w prążki regularnie pojawiają się wśród uczestników włoskich targów Pitti Uomo.

Christian Dior, Yves Saint Laurent i Ralph Lauren to projektanci mody, którzy chętnie nosili garnitury w prążki. Źródła: biography.com, thefashionisto.com, topshelfclothes.com

Ikony stylu i ludzie sukcesu w prążkowanych garniturach. Z góry od lewej: Winston Churchil, Sean Combs, Książe Karol, Luca di Montezemolo. Źródła: pinterest.com, weddingpartyapp.com, timelessman.com.au, urbanpost.it

Znane twarze z Pitti Uomo we Florencji. Źródło: messynessychic.com

Przeróżnych odmian prążków jest naprawdę sporo, ale tylko nieliczne pretendują do tytułu klasyka. Tak naprawdę najpopularniejsze są dwa główne wzory: pin stripes i chalk stripes (prążki kredowe). To najbardziej uniwersalne i ponadczasowe prążki, na których warto opierać swój wybór.

Różne rodzaje prążków, ale to tylko kropla w morzu. Źródło: tailormadelondon.com

Prążki mogą też kryć w sobie mikro tekst. Dla mnie to przerost formy nad treścią. Źródło: indiatoday.intoday.in

Pin stripes są bardzo cienkie i subtelne. Pionową linię tworzy tutaj seria punktów w regularnych odstępach, często zbliżonych wyglądem do malutkich główek szpilki.

Chalk stripes są szersze i przypominają pasma nakreślone krawiecką kredą, stąd nazwa. Najbardziej przystępne odzwierciedlenie tej definicji widać na flaneli. Paski zyskują charakterystyczny, rozmyty wygląd. Na tkaninach czesankowych taki efekt nie zawsze występuje, a kontury są bardziej równomierne. Niektórzy do tej grupy zaliczają prążki przejawiające podobieństwo do splecionego sznura lub spirali. Inni ten typ definiują jako odrębny rodzaj o nazwie rope stripes.  

Po lewej pin stripes, po prawej chalk stripes. Źródło: tailormadelondon.com

Takie prążki, szczególnie na diagonalnym splocie przypominają sznurki. Niektórzy zaliczają je do pasków kredowych, a inni definiują jako rope stripes. Źródło: tailormadelondon.com

Generalnie prążki mogą się różnić grubością i rozstawem. Kredowe są masywniejsze i bardziej wyraziste. Zazwyczaj występują w większych odstępach. Pin stripes są łagodniejsze, a ich dyskretny, stonowany charakter stawia je na szczycie prążkowej formalności. Nie bez znaczenia jest kolor pionowych wzorów. Białe, ewentualnie jasno szare linie na granatowej, szarej, bądź grafitowej tkaninie tworzą klasyczny i bardzo tradycyjny wygląd. Te garnitury są zawsze na topie. Przemawia przez nie nuta konserwatyzmu i splendoru.

Rozstaw i grubość prążków może się znacznie różnić. Źródło: tailormadelondon.com

Granatowy, szary i grafitowy garnitur w jasne prążki to ponadczasowa klasyka. Źródło: tailormadelondon.com

Drugą stronę medalu stanowią prążki bardziej odważne, niekiedy wręcz krzykliwe. Czerwone, fioletowe, bądź pomarańczowe wprowadzają dodatkowy powiew świeżości i dynamiki. Wydają się być bardziej osobliwe i „modne”. Choć to często tylko sezonowy trend, to niektórym połączeniom nie sposób odmówić uroku. W tym przypadku można na przykład komponować spójny akcent kolorystyczny między prążkami, a krawatem lub koszulą.

Barwne prążki mogą stanowić spójny akcent kolorystyczny z innymi elementami stroju. Źródło: pinterest.com

Pionowe linie posiadają jeden bardzo istotny atut. Dzięki wizualnej iluzji są w stanie korzystnie wpływać na postrzeganie sylwetki. Mogą ją optycznie wydłużać i wyszczuplać. Dlatego garnitury w prążki dedykowane są przede wszystkim osobom niskim i korpulentnym. Wysocy i szczupli, choć nie muszą stosować takich trików, to również mogą pozwolić sobie na podobny strój. Powinni jednak trzymać się zasady mówiącej, że im szczuplejsza sylwetka, tym grubsze i szerzej rozstawione prążki na garniturze i odwrotnie. U masywnych panów z wydatnym brzuchem zaleca się cieńsze warianty typu pin stripe w węższym rozstawie.

Tom Cruise często dodaje sobie wizualnych centymetrów za pomocą garnituru w prążki. Źródło: justjared.com

Na poczet minusów pasiastych garniturów można zaliczyć brak wskazań do noszenia marynarki i spodni osobno. To jedyny rodzaj dwuczęściowego stroju, u którego raczej się nie praktykuje dekompletowania. Jest to pewna forma ograniczenia, ale rzeczywiście prążkowany uniform najlepiej sprawdza się jako całość.

Od samego początku garnitury w prążki były obecne w świecie finansów i tak jest do dziś. Są odpowiednim ubiorem do biura i nieodłącznym elementem stylu biznesowego. Osoby piastujące wysokie stanowiska, chcące podkreślić swoją pozycję śmiało mogą sięgnąć po ten typ garnituru. Doda im powagi i zasygnalizuje silny charakter. Poza tym przyda się na ważnych spotkaniach i podczas istotnych negocjacji. W polityce też się odnajdzie, lecz w stonowanej, klasycznej postaci. Pomimo swojej formalnej natury nie nadaje się na najbardziej oficjalne okazje, takie jak ślub. Śmiałość prążków może okazać się zanadto rozpraszająca i rzucająca się w oczy. Z drugiej strony zapewnia zbyt duży kontrast podczas bardzo nieformalnych sytuacji, więc na spotkanie z kumplami przy piwie go nie zakładajcie.

Takie garnitury nadają się do pracy w biurze i na spotkania biznesowe. Źródło: us.suitsupply.com

Co prawda omawiany garnitur ma największe zastosowanie w określonych ramach, ale niektórzy dżentelmeni próbują go nosić na swój sposób. Jeśli nie ograniczają was żadne konwenanse, to można poeksperymentować. Poniżej kilka przykładów na zupełnie inny styl.

Po lewej styl retro, w środku wyrafinowany, a po prawej na luzie. Źródła: alifewellsuited.tumblr.com, blog.trashness.com, thefineyounggentleman.com

Garnitur w prążki jest doskonałą receptą na profesjonalny, władczy, a zarazem budzący zaufanie wizerunek. Przywołuje pewny siebie, zamożny obraz, który jest nieprzecenionym orężem do ubijania naprawdę dobrych interesów. Co więcej, klasyczne wersje nigdy nie wychodzą z mody i są niezwykle ponadczasowe. Reasumując, jeśli prążkowany garnitur jest zgodny z twoim charakterem, statusem lub aspiracjami, to zdecydowanie warto mieć w szafie chociaż jeden.

Na koniec jeszcze dodam, że garnitur może być również w poziome prążki. To oczywiście rzadkość, czysta awangarda i ekstrawagancja, ale takie też istnieją.

Źródło: pinterest.com