PŁASZCZ W KRATĘ

Nowy rok na blogu postanowiłem zacząć od stylizacji. Pogoda dzisiaj dopisała, więc korzystając z okazji wybraliśmy się na sesję zdjęciową. Zazwyczaj przygotowanie materiału na podobne wpisy trwa kilka dni, ale zbyt długo nic nie zamieszczałem na Sartoriusie. Dlatego wziąłem się w garść i ten dzisiejszy, łącznie z fotografowaniem i pisaniem tekstu powstał w jeden dzień. To rekordowo szybka publikacja.

W moim stroju przeważa dziś krata. Przede wszystkim chciałem zaprezentować płaszcz, na którym ten wzór dominuje. Uwielbiam dyplomatki, jednak w większości przypadków są bardzo eleganckie i jednolite. Właśnie takie modele wiszą w mojej szafie. Są wyjątkowo uniwersalne, ale potrzebowałem też czegoś mniej oficjalnego i bardziej oryginalnego. Te cechy doskonale spełnia płaszcz przedstawiany na zdjęciach. Szaro beżowy materiał w kratę poprzecinany prawie niewidocznym różowym overcheckiem to niebanalne połączenie. Zamknięte klapy w szpic i biletówka jeszcze bardziej potęgują niesztampowy wygląd okrycia. Dzięki krojowi pozostaje w pewnym stopniu elegancki, natomiast reszta wyróżników pozwala założyć go nawet do chinosów, tak jak to zrobiłem tym razem.

Kraciasty wzór pojawił się również na marynarce. Mimo, że można się doszukać podobnej skali na obu okryciach, to w żaden sposób nie gryzą się ze sobą. Marynarka jest znacznie ciemniejsza, a widniejąca na niej krata jest bardzo subtelna i mocno stłumiona. Na płaszczu sytuacja wygląda z grubsza inaczej. Krata kipi wyrazistością, a jej kontury nie są tak rozmazane, jak na jednorzędówce.  
    

Świetnie komponuje się z płaszczem wełniany krawat w kolorze rdzawego melanżu. Utkany jest z bardzo szorstkiego tweedu, lecz mimo to należy do moich ulubionych. Poza pięknym odcieniem ma również inne zalety, między innymi doskonale się wiąże. Tło dla krawata tworzy koszula w drobną niebiesko białą kratkę. Ponieważ na szyi wisi wełniany dodatek, wypadałoby dobrać poszetkę z podobnego materiału. Wbrew oczekiwaniom postawiłem na jedwab, tyle że matowy. Dzięki swojej, pozbawionej blasku powierzchowności, nadaje się równie dobrze jak wełna.

Krawat miał też istotny wpływ na dobór rękawiczek. Standardowo dopasowuję je do koloru butów, ale tym razem świetna kompozycja kolorystyczna tworzona z moim „wełniakiem” przeważyła szalę. Czasami warto zrobić coś inaczej, aby efekt był ciekawszy. Rękawice wyściełane są wewnątrz podszewką z rzadko spotykanego chamois. Rzeczywiście bardzo dobrze absorbuje wilgoć, aczkolwiek nie należy do najcieplejszych.

Na nogach trzewiki w koniakowym kolorze. Przez grubą skórzaną podeszwę wyglądają naprawdę solidnie, choć trzeba uważać na niekontrolowane poślizgi. Wprawdzie skarpetek nie widać, ale były brązowe w beżowy wzór argyle z przygaszonym pomarańczowym overcheckiem.

Na koniec chciałbym złożyć moim Czytelnikom najserdeczniejsze życzenia noworoczne. Wszystkiego najlepszego, samych sukcesów życiowych oraz spełnienia najskrytszych marzeń!

Płaszcz – Joop

Marynarka – Ermenegildo Zegna (linia Z – Zegna)

Koszula – Stenstroms

Spodnie – Marks & Spencer

Krawat – Jonathan Richard

Rękawiczki – Ralph Lauren (linia Purple Label)

Buty – Edward Green